کودکان اوتیسم کودکانی هستند که دچار اختلال در برقراری ارتباط با دیگران و پردازش حواس خود هستند. علل دقیق این اختلال مشخص نیست، اما شواهدی برای نقش ژنتیک و برخی عوامل محیطی وجود دارد. اوتیسم یک بیماری نیست، بلکه یک طیف از اختلالات است که شدت و علایم متفاوتی دارند. برخی از علایم شایع اوتیسم عبارتند از:بازی برای کودکان اوتیسم
- کمبود تماس چشمی، لبخند زدن، تقلید و بازگشت گفتار
- تکرار حرکات فیزیکی کلیشهای مانند تکان دادن دست یا بدن
- علاقه زیاد یا حساسیت زیاد به صدا، نور، رنگ یا بو
- مشکلات در درک زبان و معانی انتزاعی
- مشکلات در تعامل با دیگران و به اشتراک گذارنده علاقهها و احساسات
- رفتارهای خودآسیبرسان یا خشونتآمیر
اوتیسم قابل درمان است، اما نه با روشهای دارویی. روشهای توانبخشی و آموزشی مثل رفتار درمانگر (ABA)، تحریک سنجیده و گام به گام حواس، تقویت رابطه و تعامل (RDI)، مدل دنور (ESDM) و سایر روشهای مبتنی بر شواهد میتوانند به کودکان اوتیسم کمک کنند تا مهارتهای لازم برای زندگی را فرا بگیرند.
راهکارهای کمک به افراد با اوتیسم
راهکارهای کمک به افراد با اوتیسم متنوع و متناسب با نیازها و شرایط هر فرد هستند. برخی از راهکارهای کلی عبارتند از:
- پیدا کردن گروههای حمایتی برای تبادل تجربه، یادگیری روشهای درمانی و برقراری ارتباط با دیگران.
- پرداختن به سرگرمیهای مورد علاقه و شرکت در کلاسهای آموزشی برای تقویت مهارتها و پیدا کردن دوستان با علایق مشابه.
- تمرکز بر کیفیت روابط دوستانه به جای کمیت و تقویت اعتماد به نفس و انعطافپذیری.
- استفاده از روشهای درمانی مبتنی بر شواهد مانند رفتار درمانگر (ABA)، تحریک سنجیده و گام به گام حواس، تقویت رابطه و تعامل (RDI)، مدل دنور (ESDM) و سایر روشهای مخصوص به هر فرد.
- استفاده از خدمات کاردرمانی، گفتار درمانی، فیزیوتراپی و سایر خدمات حمایتی برای بهبود مهارتهای روزمره، ارتباطی و حرکتی.
نشانه های معمول در کودکان اوتیسم
نشانههای معمول در کودکان با اوتیسم ممکن است در زمینههای زیر باشند:
- تعاملات اجتماعی: مثل کمبود تماس چشمی، لبخند زدن، تقلید و بازگشت گفتار، عدم پاسخگویی به نام خود، مشکل در حفظ مکالمه و تفسیر زبان بدن و احساسات دیگران.
- رفتارهای روتین و تکراری: مثل تکرار حرکات فیزیکی کلیشهای، علاقه زیاد یا حساسیت زیاد به صدا، نور، رنگ یا بو، علاقه به اشیا یا فعالیتهای خاص و محدود، مقاومت در برابر تغییرات.
- مهارتهای گفتاری و ارتباطی: مثل توسعهی دیررس گفتار، گفتار شبیه به ربات، تکرار مداوم عبارات، مشکل در بیان نیازها و احساسات خود، مشکل در درک زبان و معانی انتزاعی.
- مهارتهای شناختی و حرکتی: مثل کمبود هوش کلامی، هوش عملی بالا، داشتن استعداد خاص در زمینههای هنری، ریاضی یا حافظه، دیررس بودن در رسیدن به مراحل رشد حرکتی مثل نشستن، راه رفتن یا دویدن.
کودکان اوتیسم کودکانی هستند که دچار اختلال در برقراری ارتباط با دیگران و پردازش حواس خود هستند. علل دقیق این اختلال مشخص نیست، اما شواهدی برای نقش ژنتیک و برخی عوامل محیطی وجود دارد. اوتیسم یک بیماری نیست، بلکه یک طیف از اختلالات است که شدت و علایم متفاوتی دارند. برخی از علایم شایع اوتیسم عبارتند از:بازی برای کودکان اوتیسم
- کمبود تماس چشمی، لبخند زدن، تقلید و بازگشت گفتار
- تکرار حرکات فیزیکی کلیشهای مانند تکان دادن دست یا بدن
- علاقه زیاد یا حساسیت زیاد به صدا، نور، رنگ یا بو
- مشکلات در درک زبان و معانی انتزاعی
- مشکلات در تعامل با دیگران و به اشتراک گذارنده علاقهها و احساسات
- رفتارهای خودآسیبرسان یا خشونتآمیر
اوتیسم قابل درمان است، اما نه با روشهای دارویی. روشهای توانبخشی و آموزشی مثل رفتار درمانگر (ABA)، تحریک سنجیده و گام به گام حواس، تقویت رابطه و تعامل (RDI)، مدل دنور (ESDM) و سایر روشهای مبتنی بر شواهد میتوانند به کودکان اوتیسم کمک کنند تا مهارتهای لازم برای زندگی را فرا بگیرند.
راهکارهای کمک به افراد با اوتیسم
راهکارهای کمک به افراد با اوتیسم متنوع و متناسب با نیازها و شرایط هر فرد هستند. برخی از راهکارهای کلی عبارتند از:
- پیدا کردن گروههای حمایتی برای تبادل تجربه، یادگیری روشهای درمانی و برقراری ارتباط با دیگران.
- پرداختن به سرگرمیهای مورد علاقه و شرکت در کلاسهای آموزشی برای تقویت مهارتها و پیدا کردن دوستان با علایق مشابه.
- تمرکز بر کیفیت روابط دوستانه به جای کمیت و تقویت اعتماد به نفس و انعطافپذیری.
- استفاده از روشهای درمانی مبتنی بر شواهد مانند رفتار درمانگر (ABA)، تحریک سنجیده و گام به گام حواس، تقویت رابطه و تعامل (RDI)، مدل دنور (ESDM) و سایر روشهای مخصوص به هر فرد.
- استفاده از خدمات کاردرمانی، گفتار درمانی، فیزیوتراپی و سایر خدمات حمایتی برای بهبود مهارتهای روزمره، ارتباطی و حرکتی.
نشانه های معمول در کودکان اوتیسم
نشانههای معمول در کودکان با اوتیسم ممکن است در زمینههای زیر باشند:
- تعاملات اجتماعی: مثل کمبود تماس چشمی، لبخند زدن، تقلید و بازگشت گفتار، عدم پاسخگویی به نام خود، مشکل در حفظ مکالمه و تفسیر زبان بدن و احساسات دیگران.
- رفتارهای روتین و تکراری: مثل تکرار حرکات فیزیکی کلیشهای، علاقه زیاد یا حساسیت زیاد به صدا، نور، رنگ یا بو، علاقه به اشیا یا فعالیتهای خاص و محدود، مقاومت در برابر تغییرات.
- مهارتهای گفتاری و ارتباطی: مثل توسعهی دیررس گفتار، گفتار شبیه به ربات، تکرار مداوم عبارات، مشکل در بیان نیازها و احساسات خود، مشکل در درک زبان و معانی انتزاعی.
- مهارتهای شناختی و حرکتی: مثل کمبود هوش کلامی، هوش عملی بالا، داشتن استعداد خاص در زمینههای هنری، ریاضی یا حافظه، دیررس بودن در رسیدن به مراحل رشد حرکتی مثل نشستن، راه رفتن یا دویدن.